Waarom zijn bewustzijn en autonomie belangrijk?

Schrijven als Therapie
7 mei
3 minuten om te lezen

Bijgewerkt op: 2 jun

Je zit op de rand van je bed. De wekker is allang gegaan. In plaats van op te staan, staar je naar het raam. Iets in jou weet dat er meer is. Meer dan de to-do’s, de verantwoordelijkheden, de drukte van de dag.

En toch. Je staat op. Zet koffie. Stapt in de automatische piloot.

Herkenbaar?

Er is niets mis met routines. Maar soms leven we zó op de automatische stand, dat we vergeten wie er eigenlijk achter het stuur zit.

In deze blog neem ik je mee in de relatie tussen bewustzijn en autonomie en hoe schrijven jou kan helpen om beide terug te vinden.

🪞Bewustzijn is wakker worden

Bewustzijn, of bewustwording, is het moment waarop je jezelf ziet. Echt ziet. Niet zoals je ‘zou moeten zijn’. Maar zoals je bent.

Wanneer je merkt dat je altijd anderen helpt, maar je eigen behoefte negeert.
Wanneer je voelt dat die innerlijke criticus meer kapot maakt dan je dacht.
Wanneer je je realiseert dat perfectionisme niet jouw kracht is, maar jouw harnas.

Bewustzijn is het licht aandoen in een kamer waar je lang in het donker hebt gezeten.

En ja, dat kan confronterend zijn. Maar ook bevrijdend.

🧭 Autonomie: zelf je richting bepalen

Als bewustzijn het licht aandoet, dan is autonomie de keuze die je daarna maakt.Blijf je in het oude patroon? Of kies je voor iets nieuws?

Autonomie is:

zeggen: “Ik voel dat ik dit nodig heb,” ook al vindt een ander daar iets van.
stoppen met pleasen, ook als dat ongemakkelijk voelt.
je eigen tempo volgen, ook al gaat de rest sneller.

Het is geen ‘ik doe lekker waar ik zin in heb’. Het is trouw zijn aan jezelf. Aan je waarden. Aan wat kloppend voelt in je lijf en hart.

✨ Autonomie is de vrijheid om jezelf te zijn. Niet als ideaalplaatje, maar als mens van vlees en bloed.

🖋️ Schrijven als brug tussen bewustzijn en autonomie

Schrijven is een krachtig hulpmiddel om je bewustzijn te vergroten én om ruimte te maken voor autonome keuzes. Je ontdekt wat je voelt, wat je nodig hebt, waar je vastzit en waar je diep vanbinnen naar verlangt.

Een paar voorbeelden uit de praktijk:

Voorbeeld 1 – De automatische ja-zegger

Laura (HR-manager, 50) schrijft over haar werkdag. Ze ontdekt dat ze wéér "ja" heeft gezegd op een project terwijl ze eigenlijk al overloopt. Door het op te schrijven, realiseert ze zich dat haar angst om "onprofessioneel" over te komen haar belemmert om haar grens aan te geven.

➡️ Ze besluit: “Ik oefen met ‘nee’ zeggen. Eén keer per week, klein beginnen.”

Dat is autonomie.

Voorbeeld 2 – De perfectionistische planner

Ze maakt een overzicht van alles wat ze ‘moet’ van zichzelf. Tijdens het schrijven merkt ze dat de helft van die taken voortkomt uit angst om niet goed genoeg te zijn.

➡️ Ze schrapt drie taken. En haalt opgelucht adem.

Dat is bewustwording in actie.

Een kleine schrijfoefening voor jou over

Pak je pen of je journal en schrijf 10 minuten over deze vraag:

"Welke keuze maak ik steeds opnieuw, terwijl ik diep vanbinnen weet dat het me uitput of klein houdt?"

Sta jezelf toe eerlijk te zijn. Geen censuur.

Lees het terug. En stel jezelf daarna deze vragen:

Wat houdt me tegen om iets anders te kiezen?
Wat heb ik nodig om mijn autonomie te (her)vinden?
Wat kan een eerste kleine stap zijn?

Tot slot: bewustwording is kracht, geen zwakte

Soms wordt bewustwording weggezet als ‘soft’ of ‘zweverig’. Maar niets is minder waar. Bewust worden van je innerlijke wereld vraagt moed. En het is de eerste stap naar verandering.

Autonomie is geen grote revolutie. Het zit in kleine keuzes. In een ja die klopt. In een nee die bevrijdt. In een verhaal dat je herschrijft.

En jij? Je mag het anders gaan doen. Echt.